Wróć

Jednolity Plik Kontrolny – kogo dotyczą nowe przepisy


Przepisy o Jednolitym Pliku Kontrolnym (dalej: JPK) zawarto w art. 193a Ordynacji Podaktowej, zgodnie z którym organ podatkowy może żądać przekazania mu całości lub części ksiąg rachunkowych w postaci elektronicznej. Przekazane w ten sposób dane muszą być ujęte w strukturze logicznej narzuconej przez Ministra Finansów. Wzór takiej struktury opublikowano na stronach internetowych Ministerstwa Finansów (http://www.mf.gov.pl/kontrola-skarbowa/dzialalnosc/jednolity-plik-kontrolny).

Wskazane przepisy wchodzą w życie już 1 lipca 2016 roku. Na początku będą one jednak obligatoryjne tylko dla dużych przedsiębiorców. Jak bowiem wynika z art. 29 ustawy wprowadzającej analizowany przepis w okresie od 1 lipca 2016 roku do 30 czerwca 2018 roku mali i średni przedsiębiorcy mogą (czyli nie muszą) przekazywać dane według struktury logicznej, o której mowa w art. 193a Ordynacji podatkowej.

Na potrzeby stosowania analizowanych przepisów definicji małych i średnich przedsiębiorstw należy szukać w Ustawie o swobodzie działalności gospodarczej (dalej: USDG), a nie w Załączniku nr I Rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r.

Zgodnie z USDG:

Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 10 milionów euro. (art. 105 USDG)

Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch ostatnich lat obrotowych:

1) zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

2) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 43 milionów euro. (art. 106 USDG)

USDG zawiera uproszczoną definicję małego i średniego przedsiębiorcy. Dla podmiotów działających w ramach grup kapitałowych istotne jest to, że w celu określenia statusu przedsiębiorcy w rozumieniu USDG nie należy sumować obrotów i aktywów podmiotów powiązanych, tak jak w przypadku określania statusu przedsiębiorcy w przypadku ubiegania się o wszelkie rodzaje pomocy publicznej, kiedy to definiując małego lub średniego przedsiębiorcę należy stosować definicje z Załącznika nr I do Rozporządzenia Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r.

***

Warto zwrócić uwagę, że Ustawodawca w katalogu podmiotów zwolnionych ze stosowania przepisów o JPK nie wymienił mikroprzedsiębiorców. Wydaje się, że jest to przeoczenie Ustawodawcy. Trudno bowiem znaleźć uzasadnienie dla sytuacji, w której ze zwolnienia mogą korzystać mali i średni przedsiębiorcy, a nie mogą mikroprzedsiębiorcy. Pozostaje mieć nadzieje, że w praktyce mikroprzedsiębiorcy będą zwolnieni ze stosowania przepisów o JPK.

Jeżeli chcieliby Państwo uzyskać dalsze informacje na ten temat, to zachęcam do kontaktu

Mikołaj Przybył

doradca podatkowy nr 11542

tel. 502-468-473

przybyl@bksc.pl

15 luty 2016 roku

sekretariat@bksc.pl